​​Тэрэш тэрэ, тэхэш ямаан

(Үнэн болоһон ушар)

Дулма: Амар мэндээ, Долгор!

Долгор: Мэндээ, Дулма абгай!

Дулма: Танайхин Агын дүүмэ зөөгөө гэжэ дуулаа һэмби. Хэр түбхинөөбтэ даа?

Долгор: Зөөдэл гээшэ гайтай байгаа. Һаянайл ан-бун болоод байнабди. Танайхин зөөхэеэ һананагүй гүт?

Дулма: Мэдхэгүй, юрэдөө. Мүнгэтэйнүүдынь Мушхуу зорино, ухаатайнь Улаан-Үдэ зөөнэ, шадалтайнь Шэтэ ошоно, арга хургатайнь Агын дүүмэдэ амидарна, харин бидэ зүрхэтэйнүүдынь Зүдхэлидөөбдеэ....

Долгор: Дулма абгай, та манайхяар хүрөөрэйгты. Ямар хэрэгээр Ага руу ерээбта?

Дулма: Намда тэхэ хэрэгтэй болоод, худалдажа абахаар бэдэржэ ябанаб.

Долгор: Ажахыда тэхэ одоо хэрэгтэйб дээ... Бидэ Гүнэйһөө зөөхэдөө, тэхэеэ үхэрөөр андалдаа һэмди.

Дулма: Пэй, тэрэшни ямар үнэтэй тэхэ байгаа юм бээ?! Гайхыш ехэ, үхэрэй сэнтэй...

Долгор: Үшөө үнэ сэнгынь багадуулаа гээшэбди. Тэхымнай аппаратура муудаһан байгаад, сэн хүрөөгүй һэн.

Дулма: Аппаратурань муудаа гэжэ яагаад мэдэдэг юм бээ?

Долгор: Эрэшүүл шалгаад лэ мэдэхэ. Эрэшүүл аппаратура һайн мэдээ бэддээ.

Дулма: Тэрэ тэхэшни тиимэл һаа хоморой үүлтэрэй байгаа юм гү?

Долгор: Һүүе, би тэхэ трактор тухай хэлээлби...

Дулма: Ай, бурхан! Бишни һаял ойлгожо байнаб. Тархи түрүүгээ төөрёо хабдээ...

Долгор: Түмэр тэхэ үнэтэй бэддээ... Тэрэш тэрэ даа, тэхэшье ямаан ...

Ябууд дундаа

Манай Ушарбай нютагта Михуула Ринчинэй Бабудор­жо ажаһуудаг байгаа. Улаан хэ­лэтые урдаа оруулхагүй гэжэ хэлсэдэг үгэ эгээл энэ Бабудор­жодо сэхэ хабаатай. Энэ хүниие алдар суута Дашарабдан Бата­жабайн хүндэ үгтэһэн түрэһэн дүү гэлсэдэг һэн. Үнихэн үшөө колхоз байхада болоһон ушар. Зунай сагта мяхан хомор байдаг гэжэ ойлгосотой ааб даа. Эдеэ хүнэһэнэй амбаарай хэрэлсы дээрэ түрүүлэгшэ, парторг, бри­гадирнууд зогсоно ха. Тээ саана зүүн тээһээ Бабудоржо ерэжэ ябана.

-Өө, Бабудоржо, яагаа яарал­тай хайшаа алхалжа ябанабши? Юун гэжэ маниие мэхэлжэрхи­хэшниб?

-Таанадые мэхэлжэ бай­ха сүлөөтэй хүн эндэш үгы. Һамгамни гэртээ түрэжэрхёод байна, жааханшье һаа, шүлэнэй мяха бэдэржэ ябанаб,- гэбэ Ба­будоржо.

Түрүүлэгшэ амбааршанда хэлэбэ: ”2 хилэ мяха шэгнээд үгэ”.

Саарһанда орёогоотой мя­хаа һугабшалаад, Бабудоржо саашаа һалирба.

-Үгы, энэшни нээрээ хэлээ гү? Юундэ гэр руугаа зүүн тэ­эшээ ошобогүйб, - гээд, амба­аршан толгойгоо маажаһаар үлэбэ.

“Ябууд дундаа манаа мэхэл­жэрхибэл даа”,- гэлдээд, булта энеэлдэшэбэ.