​Бэшэжэ шададаг байбал...

1976 он. Улаан-Үдэ хото. Шэл бүтээдэг заводой кадрнуудай таһаг:

- Сайн байна, танай заводто һүниин харуулшанаар ажалда орохо һанаатайб.

- Болохо даа! Мэдүүлгэ бэшэгты.

- Бэшэжэ шадахагүйлби, бэшэг мэдэсэ муутайб.

- Тиигээ һаа, хүлисэгты, таниие ажалда абажа шадахагүйбди...

1986 он. Нью-Йорк. Шляпатай, зонт бариһан нэгэ томоотой эрэ аятай зохид һамгатай Бродвей үйлсөөр сэнгэжэ ябанад. Харгыдань алтанай, эрдэниин зүйлнүүдэй дэлгүүр дайралдажа, орохо баатай болобод.

- Олзобой, би үнинэй бриллиант эрдэнинүүдтэй бэһэлиг абаха гэжэ һанаа хүсэлдэ абтаад ябанаб!

- Зай, абаял, хайратайхамни! Үшөө ямар юумэн дурыешни татана бэ?

- Энээхэн һиихэ, үшөө эрдэни шулуутай кулон...

- Абаһан юумыемнай орёожо хайрлыт! Хэдые түлэхэбиб?

- Миллион доллар, сэр...

Олзобой дүүрэн доллартой дипломат гаргажа, удаан тооложо түлэбэ. Наймаашан ойлгожо ядан:

- Иимэ ехэ мүнгэ юундэ өөртөө баряад ябанабта? Түлбэриин чек захижа, бэшэжэ абахаяа яанат?

- Оо, бэшэжэ шададаг байгаа һаа, 10 жэлэй саана һүниин харуулшанаар Улаан-Үдын шэлэй заводто ажалда орохо һэмби...

Очир НУРБАЕВ